Physician Assistants vertellen met passie over hun vak in de week van de PA

Deze week is het ‘De week van de physician assistent. In deze week presenteert deze beroepsgroep zich met een speciaal programma om zo meer bekendheid te krijgen. Om hier binnen het Elkerliek invulling aan te geven, laten we je nader kennismaken met drie verschillende PA’s.

Een PA is een Master opgeleide zorgprofessional die breed medisch is opgeleid en taken overneemt van een arts of specialist. Omdat PA’s binnen alle medisch specialistische domeinen zijn opgeleid, kun je ze overal in het ziekenhuis tegenkomen. Je ziet ze o.a. op de poli’s, de SEH, de IC en op afdelingen in de functie van zaalarts, maar ook bij verschillende medische ingrepen of behandelingen. In veel ziekenhuizen in Nederland wordt al meer dan 10 jaar gewerkt met deze zorgprofessional. Inmiddels zijn in het Elkerliek ziekenhuis maar liefst 13 PA’s (i.o.) werkzaam.

Benieuwd naar het interview met van Anne van Heugten (PA Cardiologie), Eveline Kluijtmans, PA (Plastische Chirurgie) en Sandra van Iersel (PA Geriatrie). Je leest het hier: 

Waaruit bestaan jullie werkzaamheden?

Anne:
Mijn voornaamste werk is in de functie van zaalarts op de afdeling Cardiologie. Ik loop dagelijks samen met de verpleegkundigen visite op de zaal bij cardiologische patiënten. Iedere vrijdag werk ik op de boezemfibrilleren-poli. Daarnaast help ik de arts-assistenten in de middag soms op de Eerste Hart Hulp. Sinds ik als PA werk, heb ik meer een coördinerende functie. Als er iets aan de hand is op de afdeling, kijkt iedereen naar mij met de vraag: “Wat moet er gebeuren?”. Bij mijn werkzaamheden is de samenwerking en overleg met de cardiologen erg belangrijk. Gelukkig verloopt dat altijd op een prettige manier.

Eveline:
Ik ben in 2008 afgestudeerd als PA. Ik zat in het tweede cohort van Nederland van de opleiding tot PA. Het was toen nog een nieuwe opleiding. Ik was de tweede PA in Nederland in de Plastische Chirurgie. Ik begin de ochtend meestal met visite lopen op de zaal waar patiënten liggen die een nacht hebben moeten blijven na een ingreep. Op de poli bestaan mijn werkzaamheden uit het zien van nieuwe- en controle patiënten. Op de poliklinische operatiekamer verricht ik kleine chirurgische ingrepen, laserbehandelingen en dermatografie van de tepel (tepeltatoeage). Ook ben ik betrokken bij de wondzorg en geef ik klinische lessen.

Sandra:
Ik ben nu 5 jaar werkzaam als gediplomeerd PA. Mijn functie bestaat voornamelijk uit het doen van onderzoek en diagnostiek bij kwetsbare ouderen. Je moet dan denken aan onderzoek naar dementie, valproblematiek of naar een heel scala aan klachten waar ouderen aan kunnen overlijden. Ook doe ik soms consulten op andere afdelingen, bijvoorbeeld bij delirante patiënten. Verder begeleid ik arts assistenten in opleiding tot SOG en geef ik lessen en voorlichting in het ziekenhuis of gastlessen op de HAN in Nijmegen.

Wat vind je nou het allerleukste aan je vak?

Anne:
Het allerleukste vind ik het puzzelen van wat een patiënt kan hebben. De patiënt komt binnen met een klacht en dan is het uitzoeken wat er aan de hand kan zijn, wat het onderliggende ziektebeeld is en wat een passende behandeling zou zijn voor de patiënt. Ik vind het leuk om dagelijks in contact te zijn met de patiënten en hen te helpen. Dat ik benaderbaar ben voor andere zorgprofessionals uit andere domeinen, vind ik belangrijk. Mensen mogen mij altijd bellen om vragen te stellen over cardiologie. Ik geef dan ook onderwijs aan verpleegkundigen en ga over een tijd onderwijs over ‘ECG’s lezen’ overnemen, samen met een collega.

Eveline:
Het leukste aan mijn vak vind ik de diversiteit van de werkzaamheden en de verschillende indicaties waarvoor onze patiënten komen. Elke dag is anders en dat geeft veel voldoening. Zo ben ik op een gegeven moment begonnen met het zetten van (3D) tepeltatoeages in het Elkerliek. Ik heb dit initiatief zelf kunnen uitwerken en ervoor gezorgd dat deze behandeling nu ook in het ziekenhuis wordt aangeboden. Voordat ik dit deed, moesten wij patiënten hiervoor naar andere locaties in het land verwijzen. Ik behandel nu zelfs patiënten van buiten onze regio. Dat is wel leuk!

Sandra:
Heel herkenbaar, ook ik vind het leukste aan mijn vak het uitzoeken van wat er met de patiënt aan de hand is. Geriatrie is een samenkomst van diverse medische domeinen zoals: interne geneeskunde, cardiologie, neurologie en psychiatrie. Ik vind het intensieve contact met de oudere patiënt erg leuk. Het is belangrijk om goed naar hen te luisteren, ze goede uitleg te geven over wat er speelt en wat er gaat gebeuren. Oudere mensen zijn heel speciaal. Ze hebben veel meegemaakt, hebben veel levenservaring en zijn vaak erg wijs. De puzzel leggen is een uitdaging omdat zij vaak ook meerdere problemen tegelijk hebben die ik uit moet zoeken. Dit maakt mijn vak zo bijzonder.

Wat deed je voordat je PA werd en waarom koos je voor dit vak?

Anne:
Voorheen heb ik als (CCU-)verpleegkundige gewerkt op de cardiologie. Dat vond ik ook een super leuke baan, maar op een gegeven moment wilde ik toch wat meer. Toen ben ik de opleiding gaan doen.

Eveline:
Ik ben begonnen als verpleegkundige op de IC en op de hartbewaking. Na een periode gewerkt te hebben op de SEH kreeg de kans om de opleiding tot PA te kunnen starten. Die kans heb ik met beide handen aangepakt! Ik heb deels mijn eigen functie kunnen inrichten in het ziekenhuis, omdat het een nieuwe functie was. Het mooie is dat je als PA breed opgeleid bent.

Sandra:
Voordat ik PA werd werkte ik als Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige bij de GGZ. Daar werkte ik onder andere in de crisisdienst en had ik een eigen poli voor mensen met diverse persoonlijkheidsstoornissen. Later heb ik daar ook de lithiumpoli opgezet.

Was het een moeilijke opleiding?

Anne:
De opleiding is goed te doen, maar je moet er wel echt helemaal voor gaan! Je moet er erg veel tijd in steken om het goed te doen. Naast fulltime werken, heb ik ongeveer 10 uur per week besteed aan het maken van huiswerk en leren. Om dit te combineren met je privéleven is behoorlijk pittig. Toch zou ik het zonder twijfel nog een keer doen!

Eveline:
Het was een pittige opleiding, maar ik vond het wel echt een verrijking van de kennis en ervaring die ik had opgedaan in de kliniek. In mijn ogen is het een hele mooie opleiding om te volgen. Ik had wel geluk met de brede klinische ervaring die ik al had. Ik zou het zeker opnieuw doen en heb er nog geen dag spijt van gehad! Ik vind het dan ook altijd weer erg leuk om gastcolleges op de HAN te verzorgen.

Sandra:
Ik ben het helemaal eens met Anne en Eveline. Het was ook een hele leuke, duidelijke en gestructureerde opleiding. Super interessant, omdat je in alle medische domeinen stage gaat lopen en daar ook ervaring opdoet. Het vergt daarentegen wel een forse investering van je tijd. Maar dat is het zeker waard!

Zou je de opleiding aanbevelen aan anderen?

Anne:
Zeker weten! Het is een prachtige kans om daarna in een heel divers en mooi vak te werken.

Eveline:
Ik krijg vaak vragen over mijn vak. Af en toe lopen er mensen een dag mee met mij om te kijken wat ik doe. Onlangs heeft er een huidtherapeute met mij meegelopen en die is later gestart met de opleiding!

Sandra:
Sowieso! Ik ben altijd voorstander ervan dat mensen zich blijven ontwikkelen. Ik gun het alle mensen dat je op deze manier je kennis en ervaringen kunt verbreden.